El cebine göz dikmez,
yalan! , yemin bilmez
haksızlıkta pervasızdı Iramazan.
hilesi,
hurdası,
alevera,
delaverası
taklası,
tuklası,
'öteki! 'nden gayri bilmezdi Iramazan.
Yatırım! ,
muturum,
gelecek! ,
istikbal!
öyle hâmasâ lafda bilmezdi Iramazan.
kanmadı,
kandırmazdı,
haramı şatafatıdan anlardı
bir lokma aşını paylardı Iramazan.
öyle bir vurgununu yediki,
belki;
'hırkız! ',
'sahtekâr! ',
'yalancı! ',
'işbirlikçi! '
denseydi kurtulurdu Iramazan.
'solcu! ' denildi...
eğilmedi,
tükürmedi,
kilit vurdu dükkâna
çekip gitti Iramazan.
Yiğitler- 1989
Mustafa Coşkun Kale
Kayıt Tarihi : 22.5.2011 16:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!