Iramak Şiiri - Yorumlar

açmış kollarını bekler
kendi sahipliğiniz

Çok çok güzel bir şiir kutlarım yüreğinize kaleminize sağlık saygı ve selamlar

insan kendini sevmekten vaz geçmemeli
kendi özünden doğarak açılmak daha sağlıklı

güzel şiirdi

"Öksüzlük" zor...
Kendi gurbetinde bir başınalık gibi..

Tek sen
Hep sen...
...
O yüzden, kendiyle arayı "açmamalı" insan
Iramamalı kendinden....

Yeniden okunmalı şiiriniz Öğretmenim..Bir kez daha tebrikler..

silinir insanın içinden bütün kalabalıklar
yeryüzü de öyle
öksüzlük böler kalbini
Ve beden
kalır geride bir parça ateş!

Kutluyorum değerli yüreğinizi Günay hanım.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum

Hakikaten çok güzel bir şiir kutlarım saygı ve selamlar efendim esen kalın

"Olmak ve kalmak..."
Biri "yukarıdan", elde olmayan..
Biri, kendimizden, herhangi birinin azizliği..."Eksikliği..."

Adı farklı, çeşitli..
Ortak tarafı "sahipsizlik..." Mesafe, ara, ırama... Ulaşamama...

Ta ki yetene kadar, kendimize...
O da "şans" tabii
Her yiğidin harcı değil!

Siz okumak, ders gibi..
Bir kez daha tebrikler Öğretmenim..

Ne çok ıradık "sevgiden, ilgiden... "
Varlıktan, zenginlikten ne çok uzağa düştük...

Ve bazen kanıksadık...
Kader dedik adına... "Yazmış yazan!"
Çektik kendimizi... Kıyıda, köşede bir yer arandık...

Ve baktık ki bize bizden başka yakın yok...

Ben de diyorum, şiirden aldığım dersle...
"İnsan, her şeye uzak düşebilir... Kendine düşmemesi temennimdir..."

Şiirle konuştuk...
Size tebrik ve teşekkür düştü Öğretmenim....

yetim/öksüz kalan çocuklara asla dayanamıyorum aslaaa..:(((

Hüzün dolu satırların şairine sonsuz sevgiler.Harikaydı..