Iraklı Çocuk Şiiri - Espiyeli Muhsin Aktaş

Iraklı Çocuk

Uyandı güne Bağdat bomba sesleriyle,
Lanet okuyarak zalimlere,
Doğruldu sessizce enkazın altından ufacık bir çocuk,
Meydan okurcasına onca mermiye.

Sağa sola baktı ne olduğunu anlamadan,
Dudağını büktü var gücüyle başladı ağlamaya,
Yağmur gibi yaşlar boşalmaya başladı yanağından,
Tozlu yüzleriyle uğraşıyordu enkazdan çıkmaya.

Birden sustu yutkundu aldırmadan,
Bir şeyler anlatır gibi kımıldattı ağzını,
Söyleyemezdi küçücük çocuktu zaten,
Gerek yok anlamıştım ne dediğini.

Yuh olsun susanlara, zalimlere diyordu,
Tükürüyordu sanki utanmaz suratlara,
Hiç günahsız arkadaşları gibi ölüyordu,
Yapmayın der gibi bakıyordu etrafa.

Oda diğerleri gibi hedefti mermilere,
Bakışları yakıyordu bütün yürekleri,
Düştü enkazın üzerine aldırmadan itlere,
Onu bekliyordu cennet bahçeleri.

Espiyeli-Muhsin Aktaş
09.11.2006 saat:10.45