Irak Üzerine Şiiri - Yüksel Özbek 2

Toplanıp karar verdi taşlaşmış kalpler
Kimsenin gözünün yaşına bakılmayacak.
Ne sokakların yalnızlığı,
Ne açlıktan can çekişmenin tükenmişliği,
Ne masumluğun günahsızlığı,
Ne emeğin kutsallığı,
Ne ekmek tuz hatırı,
Ne dostluğun sıcaklığı,
Ne sevginin yüceliği,
Ne meltemin okşayışı,
Ne ateşın yakışı,
Ne suyun saflığı berraklığı
Ne ağlayan gözlerin yakarışı,
Ne umutların toprağı yırtar gibi haykırışı,
Ne yalvarıp yakarışlar,
Ne tarihin aydınlık ve karanlık yüzü,
Ne vicdanların acımasızlığı merhameti,
Ne tanrının kitapları,
Ne toprağın açlığı,
Ne Adem'le Havva'nın yalnızlığı,
Bir zerre kadar yumuşatmadı taşlaşmış kalpleri.

Gece gündüz,
Üç vardiye çalıştı fabrikalar,
Daha çok top,
Daha çok tüfek,
Daha çok mayın, misket bombası, kan ve ölüm.

Daha çok istihdam,
Daha çok finansman, plasman, rant
Faiz nema,
Enflasyon, deflasyon
Devalüasyon, re-organizasyon,
Keşfedilmiş, keşfedilecek,
Ne kadar ekonomi denklemi varsa,
Yetmedi, yetmeyecek,
Doymadı, doymayacak, aç nefisler,
Patlayan aç mideler.

Üzerine yürüdü ölümün askerler.
Şehirler terkedildi yalnızlığa.
Akbabalar pike yaptı ölülerin üzerine
Baykuşlar gibi feryat ettiler, insanlık fukaraları,
'öldürdük, öldürdük'
Yok oldu sevdalıların sokak kaçamakları.
Ne çiçek kaldı, ne böcek
Ne sevda kaldı nede sevdalılar.
(ocak 2006)