Irak'ta Ana Olmak Şiiri - Tahsin Şimşek

IRAK’TA ANA OLMAK

I.
Dinleyerek çoğaldım hep
Rahmimde atan yürekle
Adam gibi çarpan bir sevdada
Çiçeğe durdukça tepeden tırnağa
‘Doğ’maktan doğurgan
bu nardenk doğa

Bedenimi çoğaltırım
Narçiçeği göğüslerimde
“Bin Bir Gece” bir ömür
Tomurcuklandı düğme düğme
“Gök”ten göğüs olan
bu nareng meme

Kültür emzirdim hep
Asma bahçelerinde
Önce şiire yakıştım
Dizeler döşendikçe diz dize
“Sev”mekten sevecen
bu narcil gövde

II.
Ve sonra modern köleler tanıdım
Yaşam pınarlarını satan
Kültür sülüklerini emzirirken
Göğüsleri utançtan mor mor
“Kara”dan da karanlık
öylesi karadul bir yaşam

Ve sonra binlerce fersah ötenin
O kancıklarını, petrol sarhoşu
Malbro-Bağdat yollarında tanıdım
O bayrakta sözümona yıldız yıldız
“Bat”maktan battıkça bataklaşan
öylesi karafatma bir beden

Ve dinleyerek öldüm hep
Oğullarıma sıkılan kurşunu
Körolası bir teslimiyette
Nükleer soludukça yarın yarın
“Yan”maktan da beter yangı yangı
öylesi karaiğne bir acı
III.
Seatle’nin havasını satın alamaya kalkan
Gördüğünü işleyen o görgüsüzler
Kalkanlarıyla kapımızdalar şimdi
Petrolümüzde boğdukları geleceğimizi
“Can”dan çoğaltacak elbet, cansuyu cansuyu
Bu onur ülke

Yüzyılların açı, o aç gözler
Babil, Samarra, Ninova’da şimdi
Güneş erken doğunca Felluce’de
Ve telgrafın tellerine Tel-Afer’de
“Doğ”maktan doğurgan doğu doğu
Bu direnç ülke

Anamızı ağlattılar demokrasilerinde
Altın, petrol ve uranyum hamburgercileri
Kanlı basurunuzla kirletmeyin artık havamızı
İki diz üstü fellik fellik ağlayacaksınız
“Zıkkım”dan bile açar elbet, zakkum zakkum
Bu renk ülke