Bembetaz hayalleri küçcük siyah gözleriden taşıyordu.
O kadar büyüktü ki hayalleri sanki dağları aşıyordu.
Ara sıra takılıp düşse de yılmadan koşuyordu.
Düşüp kalktıkça sanki daha fazla coşuyordu.
Kocaman hayalli bu ufaklık neden kimseyle konuşmuyordu?
Acaba en büyük engelinin yıkılmasını mı bekliyordu.
Sanırım bir şey söylemek için o günü bekliyordu.
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta