Açsam içimi , bin iç çıkar .
Anam çıkar...
Babam çıkar...
Karındaşlarım ,
karım ,
evladım çıkar .
Dost diye sarıldığım postsuzlar,
Yol diye uğradığım yolsuzlar.
Kan ile beslenen soysuzlar çıkar.
Cenazesi hazır anılar,
reçetesiz tanılar.
Terk edilmiş ne aşklar çıkar.
Bir ben çıkamam çığırdır yolum .
Ben kalırım tenhada .
Her alemde ustadır ustalar,
ben çulsuz çırak.
Bir ben kalırım,
benden çok ırak...
Kayıt Tarihi : 30.11.2023 17:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!