İrade Şiiri - Ahmet Kurnaz

Biliyorum
delilik bu yaptığım.
Hakkım yok seni sevmeye.
Sevgimi içime gömüp,
yüreğimi kanatmalıydım yokluğunla.
Gözlerine türküler yakıp,
saçlarını okşamalıydım hayallerimde.
Bir sabır taşı olup
sabretmeliydim.

Korkuyorum.
Ölüm gibi, hasret gibi
sessizlik gibi korkuyorum.
Senin yüreğine kor düşürüp,
beni sevmenden korkuyorum.
Dipsiz kuyular gibi akşamlarımda
körpe sabahlarını boğmaktan korkuyorum.
Düşüncelerim arap saçı,
kahroluyorum,
kahrolmalıyım.

Ben ağlıyorum sevdana
sen gülüyorsun seni sevdiğime.
Gülüyorsun değilmi?
Biliyorum,
sen haklısın, sevemezsin beni.
Ben köpük köpük dert ırmağıyım.
Sen, Şardağının mor sümbülüsün.
Ben yanarım, kor olmuşum aşk ocağında
sen, bahar sabahlarının gonca gülüsün.
Ben koklayamam seni,
koklamamalıyım.

Ne olur susma,
kıble yeli edasıyla birşeyler söyle,
nefretini haykır,
yada acıma duygularını vur yüzüme.
Sevdiğini söylemeni beklemiyorum.
Yeter ki gülme bana,
bir şeyler söyle
ne olur susma.

Tut ki deliyim.
Duygularıma prangalar vurup,
irademi koyamadım ortaya.
Sevdim, sevdim, sevdim.
Karşılık beklemeden sevdim
suç mu işledim.
Akşamlarımı seninle doldurup,
rüyalarımı sana adadım.
İşte böyleyim,
Tut ki deliyim.