Çarem yok Şiiri - Ahmet Kurnaz

Gökyüzüne göz koyduğum geceler
mezar olur yutar beni, çarem yok.
Ayağımın altındaki yüceler,
atar atar tutar beni, çarem yok.

Ezilirim, ezim ezim ezilir,
Ezildikçe ağzım, dilim çözülür.
Dostlarım sevinir, düşman üzülür,
Sevenlerim, satar beni, çarem yok.

Eser kader yeli kökümü sallar
dağlara ermeden kesilir yollar.
Ve, artık ömrüme göz diken yıllar
Önlerine katar beni, çarem yok.

Gecenin renginde solar duygular
yarınlara kement atar korkular.
Gurbet sabahında biten uykular
Can evimden tutar beni, çarem yok.