İrade-i Hümayun Şiiri - Turan Oflazoğlu

Gizli yayın saldığı ok hedefi bulmuştu:
yumdu gözlerini Tanrı
ve söndü yıldızlar üstümde.
Toprağın bağrına geçirdim parmaklarımı.
Ağaçlar köklerinden kömür kesiliyorlardı
ve sol böğrüme sürüne sürüne akan
kocaman bir kara yılandı Boğaz,
Korku beni uyandırıyordu, ben korkuyu.
Gizli yayın saldığı ok hedefi bulmuştu:
gecenin çözülen dev kanatlarından
tüyler yağdıkça üstüme
yüreğim yeryuvarlağının ateşten yüreğiydi artık
ve kanımı uzun uzun hatırlayan ırmaklar
kızara köpüre akıyorlardı artık denize,
yitik canlarım diriliyorlardı mağaralardan.
Korku beni uyandırıyordu, ben korkuyu.
Tanrı yumunca gözlerini
ve sönünce yıldızlar
Umut Burcunda.
Sönünce yıldızlar
Umut Burcunda
.....baştan başa taş kesilen bu karanlığı
parçalayıp açılsın irademin alev sancağı
ve
atalarımın yıldızlara asılmış kılıçları
yepyeni zaferler resmeylesin
tutkumu çevreleyen şu yağız dağ yamaçlarına!

.................................................................

İşte yerinden doğrulup ürke çekine
özlem öncülerini mahmur mahmur süzen
o dilber günün atlastan eteklerine
sevincim renk renk dantel işler şimdiden.