İpteki Cambaz Şiiri - Sadee Samarata

karanlıkta kifayesiz kalınca dilin cambazlığı,

uykuya geçişte bi kalıyorsun kendine.

fazla söze ne hacet;

sakladığın kirlilerin en samimi kokusuyla

anlat kendini denize böğüre böğüre.

deniz hep en içten şeffaflığıyla

yediğin karpuz kapuğunun yeşiline ayan

kiminde şen dalga;

kiminde hüzün durgun.

deniz kiminde ben sana

kiminde komşudaki aşure.

anlattığın da karanlıksa ne ala..

aksinde yine aydınlık

yine cambazlık sana.