Mor zambakları sevmedim hiç çocukluğumdan bu yana.
Çünkü; kabristanda görmüştüm daha ölümün ne olduğunu bilmediğim yıllarda.
Bir de vedaları...
Bittiğinde uykusuz kalarak okuduğum kitaplarla,
altına imzamı attığım şiirlerime koyduğum son noktayı...
Hep gidenlerdendi hüznüm, dertlerim benim.
Nefes dışındaki seslerdi çünkü konuştuğum yarenlerim.
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
