Denizlerimi yakmaya mı geldin, adam? Denizler yanmaz ki... Gözlerimi soldurmaya mı geldin? Gözlerim solmaz ki... Kalbimi kırmaya mı geldin? Kalbim artık kırılmaz ki...
Hayat bir mücadele değil mi? En büyük çabamız yaşamak.
Yanlışların doğruların ipini çektiği anlardayım, Dilimin susup kalbimin konuşması artık imkânsız. Oysa imkânlı imkânsızlıklar saklıyordum umut defterimde, Kuruttuğum mutluluk çiçeklerine inat.
Şimdi varların yok olduğu, Yoklarınsa hiç var olmadığı yerlerdeyim. Saçımı yolan zaman bende duruyor, Merak ediyorum, sende nasıl işliyor? Naftalin kokusuna küf kokusu karışıyor. “Ben demiştim,” demeyi sevmeyen dilim sancılı, Zincire vurduğum ayaklarım prangalı.
Göçebe bir yalnızlığı kucaklıyor kimsesiz kollarım, Sarılmanın günah sayıldığı dünlerin çocuğuyum ben. Başımı okşayan her eli sevgi sanıyorum. Sarmal bir bulmaca gibiyim; Sağdan sola, soldan sağa, Yukarıdan aşağı, Ve aşağıdan yukarı, Bazen çapraz bir labirentteyim.
Ben bana yabancıyım... Yırtıp atmak istiyorum ölü derimi, Parçalamak istiyorum göğüs kafesimi, Çekip koparmak istiyorum kirpiklerimi. Elimde makas, kesip atmak istiyorum içimdeki tüm “sen”leri.
İpliğin iğneye aşkı gibi usul usul yayılmak istiyorum hücrelerine, Damarlarından geçmek istiyorum. Ama olmuyor... Tek şeritli bir yol, çıkmaz sokak yüreğin.
Ölümün soğuk nefesi ensemde, Koynuma giriyor gri yalnızlık. İniltili gece, Anadan üryan ölüm...
Ve ben, Karanlığın orta yerinde, Suskunluğun çığlığında, Ateşe düşmüş gül, Varla yok arasında asılı kalmışım. Gitsem ihanet, Kalsam azap.
Umudun solgun yüzünde, Aşkın yarım kalan hecesinde, Hayatın eksik cümlesinde, Virgüllere takılıp düşüyorum.
Belki de, Geri dönülmez bir yoldayım, Adımlarımda ağır bir vedanın yükü, Ve dilimde yarım kalmış dualar...
Denizler yanmaz, Gözler solmaz, Kalpler susmaz, sevgili.
Bitti sandığın yerde, Yeniden, yeniden, yeniden başlar umut. Ve sen sadece, “Amin... Şükür...” dersin.
Çok şükür, bin şükür...
Çünkü ben, Yıkılmayan o son duvarım, Küllerinden doğacak,
O son umut kırıntısıyım.
Ve belki de, Bitti sandığın yerde, Başlıyorum yeniden...
13.02.2025 – 15:30
Kayıt Tarihi : 13.2.2025 15:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!