İpin Ucu Şiiri - Hasan Arpaci

Hayatın sonunda,
Uçacak konumda,
Son tepede olsam,
Melek olmayacağıma göre,
Uçurtma,
Olmak isterdim.

Bir çocuğun ellerinde,
Engin vadilerde,
Özgürlüğe doğru,
Koşmak isterdim.

İpin ucu çocukta olursa,
Nazlı nazlı uçardım.
İp koparsa şayet,
Rüzgara uyar,
Bir limana kaçardım.

Lakin,
İpin ucu puşta geçerse,
İşte o zaman,
Ne yaparım.
Çekip çevirir beni,
Kendi dünyasına.
Çıtalarımı kırıp yakar,
Kağıtlarımdan sarma,
Sigara yapar.
Vicdanı kirlenmiş,
Timsahlar gibi,
Keyfine bakar,
Korkarım...

Hasan Arpacı,2019,Üsküdar