İpi Kopmuş Uçurtma Gibiyim...

İpi kopmuş uçurtma gibiyim..
Ne özgürlük umurumda
Ne de görme özürlü rüzgar...
Şimdi nereye kadar uçarım kimbilir
Nerde hangi tele
Yada hangi ağaca takılırım...
Bir yana kuyruğum sarkar
Diğer yanda kalan iplerim...
Bakıp durma sende
Yılışık güneş!
Dosdoğru olsaydın geçmişinde
Böyle yanmazdın şimdi
Durduğun yerde...
Kuşlar nazar değdi..
Bir ipim
Ve ucunda tutan
Bir sahibim
Budur uçabilme sebebim...
Süzülüşümü çekemediler
Görmediğim şeyin
Hayalini bile kuramazken ben...
Yıldızlar kadar çok kanatlarıyla
Gölgelerini kovalarken...
Kopmayan iplere bağlı özgürlüğüm...
Salıverildiğim kadar gidebildiğim...
Bağlı olduğum kadar sevebildiğim...
İşte bu
Çaresizliğim benim...

Simurg_b