Son sözümü sormadı cellat
Sonsuzluğun sonundaydı urgan
Bir ölüm; içinde hayat doğurgan
Hayata bağlandı ipekten halat..
Anlat eskimeyen günleri dostum;
Tarih boyu gezdiğin yolları anlat,
Nerede güneşle doğan saltanat..
Güneş karanlığa yenildi ben sustum..
Vurgun mu düştük tarih boyunca
Yorgun mu düştü ayaklarımız
Kıtaları dolaşırdı ulaklarımız
Kalpler titrerdi sesimizi duyunca..
Ne zümrütü anka var,Kafdağında
Nede masallardan beyaz atlar
Medeniyet diye dolandı halatlar
Cellatlara hedef,gençlik çağında..
Gençlik bıraktık kırılan kalemlere
Kırılan umutlar geçmişin hatırası..
Şimdi uyanıp, davranma sırası
Nizam verme sırası alemlere..
Kayıt Tarihi : 10.12.2006 18:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)