bize göre değilmiş meğer
alabildiğince yaşamak
olabildiğince sevmek
de ki, nasıl sevesin
gökyüzüne çalınmış örtü gibi karayı
ölmüşlüğe doyamamış bulutları
bilesin ki, yine de hiç ağlamadım
hüznü mabet yaptığım geceden
uyanırken şafağa
yaz yağmurlarından çok uzakta
toprağa aşık olacak kadar ezik
yaprağına kırağı düşmüş
hani o çok sevdiğin
ipek çiçeği gibiyim
akmayınca ruhuma sıcak nefesin
nasıl da üşüyorum
işte hala tam oradayım
kök saldığım toprakta
açmaktan aciz yalnızlığım
dünü bugüne taşıyan
zaman gibi gelip geçtiğinde
hep sen vardın karşımda
bir güvercin tedirginliğinde
yüreğimden taşan sevdanın
kırıntılarına eğildiğimde
İstanbul 20.04.2014
İbrahim BaşarKayıt Tarihi : 20.4.2014 20:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Başar](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/20/ipek-cicegi.jpg)
sevdiği gibi sevdim tatlı sevdim
çok sevdim Sade sevdim
sevgisiz ilgisiz olmaz tebrikler
alabildiğince yaşamak
olabildiğince sevmek
de ki, nasıl sevesin
gökyüzüne çalınmış örtü gibi karayı
ölmüşlüğe doyamamış bulutları
------İbrahim hocam bu anlamlı ve duygu yüklü şiirinizi ve sizi kutluyorum.
Seçici kurula bu güzel seçkilerinden dolayı teşekkürlerimi sunuyorum... Saygıyla...
TÜM YORUMLAR (34)