İp Gibi Şiiri - Rıdvan Gökay

Başım ağrıyor
Saçlarım yağlı
Yıkamadım dün gece

Dün gece aşamadım kendimi
Göremedim gerçeği
Bulamadım nedeni
Nedeni belki yorgunluk, belki dostluk

Ne yapsan gitmez mutsuzluk
Olamazsın gülen bi çocuk
Ne yapsan tutturamazsın hayata iğneni

İğnenin o küçücük deliğinden geçmez hayat bir türlü
Geçmez hayat bir türlü
Dolanırsın kendine kördüğüm
İpin erir, ipin yanar, ipin biter
Ve en son iğne gider ardına bile bakmadan

Ardına bakmazsan gidemezsin ileri
İleri gidemezsen bilemezsin gerçeği
Gerçeği bilemezsen hissedemezsin sevgiyi
Sevgiyi hissedemezsen yanar, bitersin ip gibi

Bitersin, ateşe tutulan ip gibi eriyip
Evet tıpkı ip gibi erirsin
Sonbahardaki yaprak gibi solarsın
Kanar yaraların, tuz bile basamazsın

Tuz bile basamazsın o kanayan yaralara
Zaten bırakırsın aksın, kanasın
Aksın, aksın ki kalmasın sende, gitsin, bitsin
Geriye bi kalp kalsın istersin
Kansız, acısız, umarsız

Akarken kan sende akarsın içten içe
Düşersin yere pat pat
Kan değil sen düşersin her damlada

Damlaya damlaya bitersin
Yavaş yavaş, ağır ağır çürürsün
Kurursun, suyu kesilmiş ağaçlar gibi
O ağaçlar gibi bi gün bitersin

Bitme, daha başlamadık bile
Bitme, daha gülemedik bile
Daha sevemedik bile bitme
Bitme, daha tutuşmadık bile elele

Uzat elini ver bana
Ver elini bana
Ver, ver ki beraber yanalım
Ver ki beraber ağlayalım
Ver ki beraber gidelim sahillere
Beraber içelim sigarayı

Sen içtikçe kızdığım o lanet sigarayı beraber içelim
Ben yakayım sigaranı
Kibritin ben olayım
Sen içtikçe ben yanayım

Bir yanım ateş bir yanım toprak
Topraktan yanayım
Bir yanım cehennem bir yanım cennet
Cennetten yanayım
Bir yanım ben bir yanım sen
Senden yanayım

Senden yanayım artık
Senin yanında
Senin yolunda
Senin çantanda kalemlerinin arasında

O kalemlerden değilim ben
Taşıma beni gittiğin yere
Yaz çiz karala
Al kullan tepe tepe

Al beni, bitsin bu hüzün
Alda, başlasın yeni bir gün
Al, bırakma boş sayfalara
Al ki, sana gideyim
Al, al ki sana biteyim

(Tekirdağ / 9.12.2010