İntizar Mektubu Şiiri - Osman Yasin Turhan

Ölürsem ki bilinsin, intihar etmeyeceğim.
Bir gün yine yürürken
Bilmediğim semtlerin uyuşuk kaldırımlarında,
Beni kim azletti
Bilmeyeceğim.

Geçmişin mana getirmeyen titrek yasını,
Bulursam fırsatını
Bir kez daha fısıldayacağım.
Seyreduracağım son kez kalbim atarken,
Eskinin ıssız manzarasını.

Kağıtlarca kan boşanacak bedenimden
Ve her damla kanımda yine ben
Kağıtlara akacağım.
Çığlıklar ve hızlı adımlar eşliğindeki son perdemi
Selamsız kapatacağım.

Haykıracağım belki var gücümle bütün kinimi ve acımı bir hışımda
Yahut apansız donakalacağım
Ölümün kudreti bilinmez
Bir müphem
Ki ne acı
Öğrensem dahi yazamayacağım

Yine de biliyorum ki bir yassız ölmeyeceğim.
Kimi ağıtlar yakılır,
Oturulur, ağlanır,
Et kemikten arınır
Ve ruhum dağılırken ışıkların ufkunda;
Bu son fasıldır artık,
Tanrı çağırır.
.
.