İntizar-ı Aşık-ı Perişan Şiiri - Orhan Y ...

İbtidar edüp ayş u taraba hal-i sabavetten,
Hali kalmamışsın zevk u sefa ile imrar-ı vakitten.

Men kim saye ararken halas içün hararet-i hurşitten,
Sen kim telezzüz edersin, ezvak-ı hararet-i şebabetten.

Hayal-i ruyine nazar-ı pinhanı tefekkürle, geçip hakikatten.
Ne baht-ı ali kim hissedar olduk dar-ı nezaretten.

Çeşm-i çehar ile intizarım lafz-ı aşka ta bidayetten.
Yek kelam bilmez misin ey biinsaf lisan-ı muhabbetten?

Cezb-i dile zan etme acizim sohbetten, kitabetten,
Hüsnün içün ihtizar ettim kalbini sirkatten.

Ne zayi ettiysem ile-lan hep hüsn-i niyetten.
Lakin, sen ne kesb ettin bana bunca eziyetten?

Ne destres olup aşkına kurtulduk meşakkatten.
Ne de rücu edebildik ol mechul istikametten.

Aşkın içün usanmadık amma fakr u zarurete kanaatten.
Va esefa kim baid olduk Hak’ka hakkıyla ibadetten.

Çi faide ruyin ahsen olmuş mah u hurşitten?
Feramuş ettik ziyanı velakin beter oldun zulmetten.