İntizar Şiiri - Bilal Yavuz

insan bir kez kaybeder onurunu
‘satılan mal geri alınmaz’ çünkü
hep yükseklerdeyse gözlerin
alçaklığından yüreğinin

eyvallah, pahabiçilemezdin
çünkü beş kuruş etmezdin
sustuklarımı bilseydin
dudaklarını telörgüyle dikerdin

nedir kavuşmak dediğin
terkedilmişken yataklara
yorganlar dönüşmüşken yaraya
sen, aşkın hakkını vermedin

ki aşk, öyle kör bir belde ki
tersinden yakan çoktur cigarasını
ve ansızın süzülen bir söz yaşı
yalancı baharlara aldanan için

bilinçsiz tüketen bir kanser hücresi
gibi yuttukça yuttuk cinayetini
işte bir hayal daha kursakta kaldı
ve bir hayatın daha sonuna geldik

oysa, bir çift yürektik martıların sırtında
sen martıyı sırtından vuruncaya dek
meğer közünde varmış firariliğin
sevim, haram olsun sevgisizgilim