Yine kazandı pireli yaltakçılar
kazıdı derilerini insanların hunharca.
Ne kenarı yazılsa halkın mahzun sesi
Hıncahınç kırbacını eksik etmiyor.
Kara taşla bilemişiz kargılarımızı,
Unutulmuş en güzel sevdamız için.
Bu gür yağmurlu gecenin içinden
Buğdayın, toprağın ve örsün
Gelip de tutulacak yarınların adına.
Ne karanlıktır umutlar ne de barksız.
Kastedilse de sönmez çerağı hakkın.
Kaybettiklerimizin süsünü taşır gözyaşlarımız,
Metanetini diri tutsa da tutsak kuruluklara
Yağsın! Kurşun gibi, dara tutulmuş yağmur
Islandıkça toprağın çehresi
Balçık olan her ses dibe çekecektir kuskununu orduların.
Al tülbentlerin keskisidir dişe dokunan,
Sırf kanatmak için dişlisini prangaların
Dağlanır ket vurulmuş kulelerin burcunda.
Yara bende, sır bende
Saklı kalan aşk bende
Geriye kalan kalmayana kadar.
Kayıt Tarihi : 14.2.2024 22:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!