İntiharlı Pazar Şiiri - Harun Tolga Peker

Bugün günlerden pazar,
Ayrı bir yalnızlık taşıyorum üstümde,
Dekoltesiz,buruşuk
Simsiyah..
Ölmüş bir kadının yasını tutar gibiyim
Sesim de çürümüş bir cesedin rengi,
Sensizlik..

Bugün günlerden pazar,
Gömleğimin iki kol düğmesi kayıp
Saçlarım hayallerimi saklayacak kadar uzun değil artık
Sakalım ihanetlerine karşı gelecek kadar kirli,
Ellerim ellerine karşı masum filistinli çocuk,
Kulaklarım sesinin sömürgesinde kalmış
Bir seni seviyorum küstahlığı,
Gözlerim yirmi üç yıldır yaşlı ve kanlı..
Yüzüm yalnızlıktan payını almış
Mahkeme duvarı
Buz gibi..
Umutlarım yüz ölçümü yapılamayacak kadar küçük
Gölgem beni yalnız bırakmayacak tek arkadaş..

Bugün günlerden pazar,
Katran karası bir İstanbul
Cumartesiden kalma sarhoş bir kadın gibi,
Yaşattığı heyecanın,zevkin parasını alamamış
Üstelik memeleri sarkık
Makyajı akmış,
Göz çukurları esrar tarlası
Tecrübeli bir fahişe gibi İstanbul..

Bugün günlerden pazar
Kendini hemen üzerime park etmiş,
Bir gökyüzü
Saçı yarım tesettürlü
Biraz da gri..
Görünmüyor buğusundan insanların hiçbir yüzü,
Terk edilmiş bir virane yeryüzü..
İnsanların tek adı,
Menfaat...

Bugün günlerden pazar
Nefesim camın saydamlığından etkisini kaybederken
Karşı kaldırımda intihar eden bir kadını izliyorum,
Dur yapma bir orospu çocuğu için değmez
Demek istiyorum
Demiyorum
Her orospu yalnız ölür
Her orospu çocuğu pezevenktir biraz..

Bugün günlerden pazar,
Bir sigarayı ateşe veriyorum kendimle beraber;

Sırada ki intihar sana gelsin sevgilim..