İçimin intihar koğuşlarında boynuma takılı urgansın,beni sana bırakıp öldürmeyen belkide ayaklarımın altındaki umutların yükselişidir...elimi uzatsam çıkarıp atacağım seni boynumdan ama yar elinden ölüm korkusu bile tebessüm oluyor dudaklarımda...Ömrümün en afilli delikanlısı,en güzel sözlerin anlamsız yalancısı,içimi sızlatan gönül sancısı...
Sesim geliyormu kulağına; ben seni boynuma sarıp uyuyorum her gece ve fısıldıyorum,bugünmü çekeceksin ayaklarımın altından umutlarımı,bugünmü bitecek ayışığından gün ışığına attığım voltaların zamansız tükenişi diye.Hangi tükenmeyen gecenin karanlığında yada hangi gündüzün gözüme vurmayan gün ışığında? ? ?
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta