İntihar Krokileri Şiiri - Atlas Arz

Gecenin 2'sinde bayram şekeriyle kahvaltı
Ruhumun ahı kaldı
Gözaltı torbalarım geçmişimi sakladı
Yakarırken bileklerim kanlıydı

Ağladım ama bir damla gözyaşım akmadı
Gerçekleştirmek istediğim hayallerim vardı
Dedim hep kendime çoğu gitti azı aldı
Az daha sabret yolumuz dikenli taşlı

Yaşamak için karar vermesi lazımdı
Döndü kendisiyle, kendisine danıştı
Verdiği en kotü karardı
O günden beri hiçbirşey yolunda olmadı

Gerçekleştiremedim,
Gerçekleştiremeden öldüm
İçimdeki çocuğu duymuyorum artık
Bilmem belkide onu ben öldürdüm

Aynalarda gülen suratıma sövdüm
Bana söven yansımalarıma güldüm
Bana bakan bütün aynaları parçaladım
Dikenlerede taşlarada bastım

Kalan bütün kemiklerimi kırdım
Kafama çiviler çaktım
Sonunda gözümden bir damla yaş akıttım
Yolun sonuna vardım,
Araftayım

Burnumdan kanlar akarcasına
Susmayan düşünceler, beynim ezildi
10.köye geldim kovulmadım
Sonunda yerimi buldum
En karanlık köşelerin karnındayım