dur be, intihar etme güneş
hani sen varken,
ısınırdı bağırlar ana kucağında gibi
hani fokur fokur sana kaynardı yürekler
hani her gelişin cennet idi
her vakit ayrıydı tadın damağımızda
sabahları geceden kalma gözlerinle bakardın
sarmaş dolaş olurduk her öğlen vakti
ikindi oldu mu sohbetine doyum olmazdı
yakma be, köz etme kızıllığınla ufukları
yakma sana aşık bakışları
intihar etme uçurumunda; dağların, denizlerin
yoksa çelikten halatlar mı çeksek
boğulmaman için akşam ezanıyla, mehtapta
senin için dönecek diyorlar ama
ya gelmezsen, varlığından beri
kahpe karanlığı yendiğin gibi yeniden
ya tutmazsan,
beline kadar çamura saplanmış bu delinin elinden...
12.02.2008
Kayıt Tarihi : 21.12.2010 00:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!