Küs çiçeklerinin taç yapraklarına serdim masumiyetimi
şimdi bir deve dikeni kadar duygusuz
Bir intihar çiçeği kadar umar-sızım
En sevdiğim renklerim yok artık
Uğurlu sayılarım musibetim
................................................3-7-21- (9)
Kendi kulağıma okudum selamı
İlk ben kaldırdım tabutunu ömrümün
Giderken
Yani giderayak
Durduk yerde
Öylesine kalakalarak
Anlıyor insan
Kazamak kolaymış meğer
Kaybedecek bir şeylerin olsaymış eğer…
Gaybımda salınır dünyam
Yıldız tozları dökersin göz kanallarmdan
Statik bir aşkın
Kinetik bir ayrılığı bu
üzülme sakın
ki gerçek şudur
Şarap olmak isteyen üzüm
;Ezildiği için şikayet etmez
ve bil
ve inan
ben sana ezilirken hiç üzülmedim…. tamam ___☯BaM☯___
Kayıt Tarihi : 4.9.2017 00:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!