Veda et soluk renklerine ışıkların
Kendini yaşadıkça zaman içine akar ılık bir ölüm
İçinden çıkılmaz artık o şehirlerin
ruhuna karışır birazda günahlar
Yanlızlığa ait sessizlikleri biriktirip bir solukta harcarsın hepsini gerçek dışı suretlerde
Ruhumda bir nehir artık gözlerin akıntılarında zamanın boğulduğu
Tüm elbiselerini çıkartsada ne kadar çıplak olabilir gerçekler
Karanlıkmı boğulur gecede gecemi kanatır karanlığı sonunda damarlarına sarılmış alkol ve kristal bir hüzün
Dumana göm ruhuna bula kirli ışıkları hiç kendine ait olamamış bir hayat seç
ne yöne gitmesi gerektiğini bilmeyen bir rüzgar
yinede vardı bu boşlukta
yinede dokunup geçti gökyüzüne tüm ANLAMSIZLIĞIYLA...
Kayıt Tarihi : 12.7.2003 20:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!