Hasretim bıçağımı bileğime takışımdır,
Kainata yakarış yağmura bakışımdır.
Şimdi bir maktül, katiliyle aynı masada, aynı çayı yudumluyor.
Aynı kadını özlüyor ve aynı sigaradan otlanıyor.
Şimdi hasret, sevgiyle aynı bavuldan ses veriyor,
Aynı şarkıyı söylüyor ve aynı yaşı döküyor.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta