İntihar Şiiri - Vedat Didari

İlk adım kahroluşaydı
Anlamadım neydi o kuşkulu suskunluk
Neydi ipil ipil yağmur altında
Sancısı kaldırımların
Bulvarlara sürüyordu kirli saçlarını
İçi geçmiş bir sarışın kadın
Gözlerini kamaştıran cıvalı lambalarda
Gözlerini gördüm- ki ne yeşil!

İkinci adımda akrebi tekmeledim
Bir milyon yıl geriye
Bir ateş böceği gezindi saçlarımda
Avuçlarıma sığındı bir küçük serçe
Anlamadım neydi o tutkulu çağrı
Sırası mıydı yağmur seyrinin,yıldızlar!

Üçüncü adıma en güçsüzdü ayaklarım
Gözlerimi terkettim Marmara'ya
Bir aç köpeğe fırlattım yüreğimi
Son adıma
Bir kaypak basamak vardı