Oturuyordum ıssız ve karanlık odamda. Izdırap ruhumu kapz ediyordu.Yanı başımda duran masa çok kalabalıktı. Pişmanlıklarım, hatalarım, keşkelerim ve neyselerimle doluydu.
Göz perdemi kaldırdığımda oda sessiz ve zifiri karanlıktı o an ölmeyi o kadar çok diledim ki...
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta