İnstagramdaki Aşk Şiiri - Adnan Deniz

Evlerinin önünden serin bir dere akıyordu.Derenin suyu o kadar temizdi ki,nerdeyse içindeki balıkların oynayışlarını görmek mümkündü.
"Ah"bu sabahları erken kalkmakta olmasa diye söylendi,kara Emine.
Şimdi kalkacan da,inekleri sağacanda,hayvanın altını temizliyecende,de babam de,diye söylenmeye devam etti.
Birden bir bağırtı yükseldi aşağıdan,bağıran Kara Emine'nin Anasıydı.Onu ahıra çağırıyordu.
Of ana of dedi Kara Emine,bir dakka rahat yok bana bu evde diyerekten aşağı doğru inmeye başladı.
Ne oldu kız dedi anası.O internete baka baka bir tuhaf oldun sen.Bir sürü iş var yapacak sen hala uyuyorsun.Birden anasının gözü Emineye takıldı,yatak kıyafetiyle ahıra gelmişti Emine.
Elindeki küregi öyle bir salladı ki Eminenin anası,Emine kıl payı paçayı kurtardı.
Koşa koşa merdivenlerden eve çıktı.Önce bir aynaya baktı sonra şalvarını giydi.Bir instagrama göz gezdirdi.Güzeldi işte bu kızlardan ne eksiğim var ki diye iç geçirdi.
Anasının bağırtısıyla kendini ahırda buldu.
Karar vermişti,gidecekti bu köyden.Kurtulacaktı,inekten eşekten.Ama nasıl
Olacaktı bu iş?
Bir gün resim paylaşmıştı instagramda.Kara kız ne güzelsin diye yazmıs biri.Çok hoşuna gitti Eminenin.Ne de yakşıklıydı beğenen oğlan
Dedi kendince.Yaşıda yaşıma uygunmuş dedi kara Emine.Sürekli yazıştılar.
Bir gün Eminenin beklediği gün gelmişti.Söz verdiler birbirlerine.İstanbul'da buluşacaklardı.
Beklenen gün gelip çattı.Kimliğini ve evin saklı yerinde duran paraları alıp kaçtı kara Emine.
Bir bilet aldı ve tuttu istanbulun yolunu.Dediği yere vardı,konuştuğu adamın.Ama o yakışıklı
Adam ortada yoktu.Bir adam yürüdü kendine doğru.Hoşgeldin dedi.Sen kimsin dedi kara Emine.Ben dedi,konuştuğun Hasanın babasıyım,oğlum evde seni bekliyor dedi.
Hemen kandı kara Emine,hemen inandı.Bir taksi çevirdi adam,bin dedi kara Emineye.Emine itaat etti Emine,binip gitti.
Eminenin evinde büyük bir isyan vardı.Ağlamalar sızlamalar birbirine karışıyordu.Polise haber verdiler,ama tabi ki nafileydi bu çaba.Atı alan Üsküdarı geçmişti.
Emine bir gece konduya indi.Gözleri Hasanı
Arıyordu.Adam birden ben Hasan'ım demesin mi?
Kıyamet koptu Eminenin kafasında.Kaldırılmıştı.Ne yaparım şimdi diye düşünmeye başladı.Kafasında bir plan kurdu.Tamam Hasan dedi.Tamam sensin.Ama bir şartım var bana nikah kıy,öyle evlenelim.Hasanın evlilikte gözü yoktu.Amacı
Ondan faydalanıp,onu satmaktı.Ne kötü bir iş yapmıştı Kara Emine.
Birden beyninde bir şimşek çaktı.Hasandan kurtulmalıydı,ama nasıl?
Hasan kendine doğru yaklaşınca elindeki tavayı kafasına indirdi.Adam sersemlemişti,kaçtı ordan kara Emine.Tekrar otobüse bindi ve direk memleketine gitti.
Yolda uzun uzun düşündü.Evlerini,dereyi ve inekleri,eşekleri düşündü.Ne güzel günlerdi onlar dedi kendi kendine.Varınca babasının elini öpecek,özürler dileyecekti.Köyüm köyüm
Benim güzel köyüm diyerek gülümsedi.
Nihayet ulaşmıştı köyüne.Sarmaş dolaş oldular ailesiyle.Af etti kızını baba.Anlattı Emine başından geçenleri.
Dedi ki babası"Kızım sanal alem adı üzerinde,çok tezgahlar kurarlar insana.Yine ucuz kurtulmuşsun.bulunduğun değerlerin kıymetini bil,kimselere kanma.Bizim gerçeğimiz bu köydür,başkalarına aldanma.Ne güzel şey namuslu yaşamaktır bunu bil,sanal ortama bak ama gör,gül ve geri çekil,oldu mu
Güzel kızım "diye nasihat eyledi.
Kara Fatma pekala babacıgım dedi.Sağdı ineklerini,soktu ayaklarını derenin soğuk sularına,kendine mutluluk ekledi.Sonunda köyün en yakışıklı delikanlısıyla evlendi.Söz verdi kendine Emine,değerlerinden çıkmayacak,yalancı sanal işlerle uğraşmayacaktı.Benim özüm köy dedi,Emine.
En güzel dersleri vermişti Emine Kendisine.
Artık mutluydu,ders olsun bu yaşanan olay dedi hepimize.Balıklar oynuyordu evin önündeki tertemiz o derede ve Eminenin çocukları bağrışıyorlardı"Anne,Anne" diyerekten.