Aşure Şiiri - Tahsin Özmen

Ayakkabı,
ayakkabı dışarı demektir, park demektir,
hoplamak, zıplamak, koşmak,
ip atlamak, topla oynamak,
al beni istediğin yere götür demektir
ayakkabı hayatı sevmek, özgürlüğü giymektir
.
Çocuk...
güneş ısınır gülünce
okyanusta yolunu kaybetmiş bir gemiye kutup yıldızıdır,
bir çift yeni ayakkabıyla mutlu olunca

Taş,
sabır timsali...
kırılsa da, yontulsa da,
bir kerecik dahi ah! demez, hayranım direnişlerine
durgun bir göl suskunluğuyla bekleyişlerine,
ağır abi duruşlu görmüş geçirmişlerine
.
heykeltraşlar gibi...
taşların da kalbi vardır

Ağaç,
yeryüzünün saçları
rengarenk tadı, ayvası narı
çiçeği ilk, yaprağı son baharı
yeşili abı hayat, kuşlara yuva dalları
güneşi limon, gözleri zeytin ağaçları
.
ağaçların da kalbi vardır...;
bir yeşili terkedince,
bir de resim defterine çizince ah! çeker

Kalp,
çıngıraklı yılan yuvası da olabilir,
mücevher kutusu da
ayak basılmamış kar da olabilir
beton duvar da
biraz serçe biraz kartal, biraz gurbet biraz sıla
biraz rüzgar biraz da dalga
.
herkesin bir kalbi vardır...;
kimi zengin, kimi fakir
kimi içindeki köz yandıkça ah! çeker
kimi sevgiyle yıkandıkça oh! çeker

Göl,
herkesin içinde bir göl vardır...;
doğuşta cennetteki ırmaklar kadar durudur
büyüdükçe kirlenir,
yitirir kendi yağmurunu...her nefeste biraz daha kurur
tükenince suyu, mavi solar, balıklar ölür, şelale durur
.
bir de yanardağ vardır...;
viran susmaklar saklıdır
-ah bir kusabilsek-
...
herkesin içinde bir ateş üşür
akşam olup güneş eteğini toplamadan...
-ah bir ısıtabilsek-
..
.
1989