Dün yoktun bugün varsın yarın olmayacaksın.
Yaşadıkça kolay kolay doymayacaksın.
Hep daha fazla, hep daha fazla, hatta daha da fazla…
Durmadan isteyip, isteyip duracaksın.
Ne zaman tamam diyeceksin, ey insanoğlu?
Yok mudur? bu isteyişlerinin bir sonu.
Paşası, ağası, hacısı, zengini, hocası
Gittiler bu dünyadan, gözleri doymadan daha da nicesi…
Bir parça beyaz bez örtecekler, simsiyah düşlerine.
Kimse kulak asmayacak artık, sonsuz isteyişlerine.
Belki bir dua okuyacak köle oldukların, oda gelirse işlerine.
Hüzünler kalacak geride, kara bulutlar çökecek gülüşlerine.
Sonrası meçhul, gelen yok ki haber vereyim.
Ama bir bunu bilirim, hep bunu söyleyeyim.
Üç günlük ömür için kırma kalp, yeme haram, eyleme zulüm.
Unutma eninde sonunda adresi bulup, sana da uğrayacak ölüm.
HURREM DİLEKCİ
12.08.2006 23:30
[email protected]
Kayıt Tarihi : 11.9.2007 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
T*E*B*R*İ*K*L*E*R şair...
İnsanoğlu ne doyduğunu,ne onduğunu bilir.Ama kalp kırmaları,haram yemeleride çok iyi bilir.
Tam puan ile listemde.
TÜM YORUMLAR (19)