İnsanoğlu Şiiri - Özcan Kurt

Okur güya aslın bilmez,
İşi yoksa selam vermez,
Yaran varsa merhem olmaz,
Çok gariptir insanoğlu.

Dağ oynasa o hiç tınmaz,
Gafa yorup sorgulamaz
Niceliğin pek aramaz,
Bir gariptir insanoğlu.

Herşey inan göstermelik,
Koşar durur fellik fellik,
Muhabbet yok çekişmelik,
Çok gariptir insanoğlu.

Biat eder meyillidir,
Tabi olur, sevimlidir,
Vermez kolay alımlıdır,
Bir gariptir insanoğlu.

Yoldaş olmaz yolda koyar,
Güven olmaz altın oyar,
Önce dostun seni bayar,
Çok gariptir insanoğlu.

Tatlım canım daha neler,
Bir iğnede hemen söner,
Özden değil hiç sevmeler,
Bir gariptir insanoğlu.

Tanrıyı hiç anlamadı,
Birlemeler dilde kaldı,
Haykırdı şah aldırmadı,
Çok gariptir insanoğlu.

O yakındır gökten bekler,
Mana bilmez hatim iner,
Çok okudun artık yeter,
Bir gariptir insanoğlu.

İster taşı  bakraç bakraç,
Yünü atsan olsan HALLAÇ,
Bilmek değil kesin amaç,
Çok gariptir insanoğlu.

Çaba yok armut hep düşse ,
Düşünmese açık gelse,
Bu hep böyle sürüp gitse,
Bir gariptir insanoğlu.

Kınamam demem kimseye,
Üzümüz girdik tekneye,
Tadımız benzer sirkeye
Çok gariptir insanoğlu.

Destur yapma genelleme,
Özvecan gel sen elleme,
İstersen sen hiç dinleme,
Bir gariptir insanoğlu.