Özünü kaybetti âdemoğlu...
Saatlere esîr oldu,
Betonarmeler aldı taşın toprağın yerini.
Zühreyle kıbleyle değil de
Pusulayla yön tâyin eder oldu...
Velhâsıl, irfânını kaybetti âdemoğlu;
İnsânı unuttu...
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Gerçek insanlık, ancak gerçek İslamlıkla mümkün olur Ömer bey kardeşim. Biz ne zaman ki kitabi ve Nebevi İslam olan gerçek dinin kaide ve düsturlarından uzaklaştık, işte o zaman cümle insani duygu ve hasletlerden de uzaklaşmış olduk. Ne zaman, terk ettiğimiz dini değerlerimize dönersek, çağımızı yeniden bir saadet asrına dönüştürebiliriz.
Hayırlı sınavlar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta