İnsanoğlu Şiiri - Ahmet Karaaslan

Bir damla nufteden geldin
Âdem oğlu işte aslın.
Çamur idin insan oldun
Aslı çamur özü çamur.
Acı ölüm acı ölüm
Düşündükçe yanar dilim.

Emrederdi kurda kuşa
Hükmederdi dağa taşa
Sultan olmuş idi başa
Ne kadar yaşarsan yaşa
Acı ölüm acı ölüm
Düşündükçe yanar dilim.

Hayvanlarla konuşurdu
Üç harfliyle tanışırdı
Meleklerle buluşurdu
Dinsizlerle vuruşurdu
Acı ölüm acı ölüm
Düşündükçe yanar dilim.

Firavun’a Musa vardı
Musa’da bir asa vardı
Babasız bir İsa vardı
Bebek iken o bir sır dı
Acı ölüm acı ölüm
Düşündükçe yanar dilim.

İbrahim’e Nemrut vardı
Ateşe atıp yakardı
Rabbi ateşten kurtardı
İmanını artırdı.
Acı ölüm acı ölüm
Düşündükçe yanar dilim.

Yusuf kuyudan kurtuldu
Mısır’a da sultan oldu.
Güzellikle ün saldı
Züleyha’nın kalbin çaldı.
Acı ölüm acı ölüm
Düşündükçe yanar dilim.

İlk ruh idi son peygamber
Mirac’a Burak’la gider
Allah ile sohbet eder
Peygamberlerin piriydi
İki cihan güneşiydi
Acı ölüm acı ölüm
Düşündükçe yanar dilim.

Hak kitabı yalan olmaz
Dünyada hiç kalan olmaz.
Âlim anlar, cahil bilmez
Cahilim ben ne dileyim
Allah’tan affım dileyim
Acı ölüm acı ölüm
Düşündükçe yanar dilim.

Ahmet KARAASLAN
02/01/2024 /TALAS