Ben İnsanoğlu, rüyalarımda topraktan yaratıldım.
Rüyalarımda Azrail ile olan savaşımı kaybettim. Ve gözlerim açıldı. Uyandım.
Eskiden uyandığımda kahvesiz ayılamazdım,
Şimdiyse kaybolan düşlerimi hatırlamam beni yeterince ayıltıyor.
Bu varoluşun varoşluğunda buldum kendimi, bir ırmak kenarında.
Tanrı beni izliyor ve arka plan müziği olarak yanındaki meleklerinden birine Klarnet çaldırıyor.
Evet ben tanrının ucuz sitcom dizisiyim ve bitmeye hiç niyetim yok.
Kayıt Tarihi : 23.5.2023 18:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özgür Seyrek](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/05/23/insanoglu-306.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!