Kalpten kalbe doğru akar şelâle Gözden göze doğru çarpar meşale Gelmiyor hesaba akla hayale Ömür neye gebe gör insanoğlu. Okyanus ortasından kara görülmez Sağlam olmaz harçsız duvar örülmez Delik geniş süt kevgirden süzülmez İnce süzgeçlerden geç insanoğlu. Diken dal olmadan gül yetişmiyor Uzatsam elimi kol erişmiyor Sevdada yanmadan insan pişmiyor Kutlu sevdalarda piş insanoğlu. Binlerce kelimede belki bir hece Onca kum içinde küçücük zerre Karanlık akşamda zifiri gece Gel ateş böceği ol insanoğlu. Göz pınarlarından akan damlalar Cehennem görmesin tüm inananlar Ateşe dayanmaz yanar kayalar Gözündeki sudan dök insanoğlu. 03.08.2011 Mendik
Mevlüt KurtKayıt Tarihi : 31.12.2011 23:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!