Şu zalim dünyada yalnızdır insan,
Çekip gitmek üstüne kurulmuş düzen,
Azıcık medet umsan birinden,
Kendini gizliyor çare umarken.
Derdini dert edeyim, yüzüm süreyim,
Gözlerinden dökülen mercan sileyim,
Gönlünde taht' kurmak mümkün değildir,
Kürkü nasıl kalın insanoğlunun.
Sevdayı aramış sözde diller de,
Meyde çare olmaz, ibadethane de,
Kıblesi bozuktur insanoğlunun,
Gönülle görmek varken bakar gözüyle.
Ardından dualar göz yaşları boş,
Dünya hoş bir seda, oysa sesi boş,
Benim geçtiğim yollar gönül üstüne,
Kendine dönmekten başka çare yok.
Kayıt Tarihi : 31.7.2024 15:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!