İnsanlıktan... Şiiri - Sadık Doğan

Ne para var gözümde ne mal mülk,
Dağıtıyorsam bol kesede,
Bonkörlükten değil
İnsanlıktan... İnsanlıktan...

Vurulmuşsam saçlarına,
Almışsam seni gönlüme,
Seviyorsam delicesine,
Güzellikten değil
İnsanlıktan... İnsanlıktan...

Yaşıyorsam sere serpe,
Dağıtıyorsam geceleri,
Türkülerle süslüyorsam duygularımı,
Yalnızlıktan değil
İnsanlıktan... İnsanlıktan...

Herkesi seviyorsam,
Düşmanımı da koruyorsam,
Dostumun değil de doğrunun yanında oluyorsam,
Nankörlükten değil
İnsanlıktan... İnsanlıktan...

Sen bu millettensin, ben şu soydan,
Demeden kucaklayabiliyorsam herkesi,
Haklının yanında cephe alabiliyorsam,
Kansızlıktan değil
İnsanlıktan... İnsanlıktan...

''Savaşa Hayır'' sloganını taşıyorsam yüreğimde,
Başımı hep dik tutabiliyorsam,
Açabiliyorsam savaşanlara karşı savaş,
Kahramanlıktan değil
İnsanlıktan... İnsanlıktan...

Kalemim çalışıyorsa sürekli,
Yazıyorsa bir bir kederimi
Ve şiirimi besleyebiliyorsam gözlerimle,
Bencillikten değil
İnsanlıktan... İnsanlıktan...

Mezhep farkı yoksa özümde,
Bütün inançlara saygı duyabiliyorsam
Ve sonra laik olmayı öneriyorsam,
Dinsizlikten değil
İnsanlıktan... İnsanlıktan...

Özgürlük çorbasını içebiliyorsam hep bir ağızdan,
Yaratılanları seviyorsam yaratandan ötürü,
Dünya düzdür diyorsam,
Cahillikten değil
İnsanlıktan... İnsanlıktan...

İnsanlık adına yazıyorsam bunları,
Düşüncelerimi özgürce paylaşabiliyorsam sizlerle
Ve insanlık namına koyuyorsam yüreğimi ortaya,
Bu şiir artık benden değil
İnsanlıktan... İnsanlıktan...

18.07.2005/Osmancık