Bu dünyânın türlü hallerine katlanırız,
Çoğu zaman ağlar,geri kalanında güleriz,
Bir hayal bahisinde her şeyimizi verir,
Üstüne birde eyvahını çekeriz.
Üste çıkma hâli içinde yaşamayı sever,
Altta kaldığımızı düşünürsek, Söverek karşılık verir,karşılık vermezsek,
Gecesinde rahat uyku uyumaz bedenimiz.
Ölürse bizden biri,önce över,
Mirasını bölüşür doymaz,üstüne yereriz. Severken bolca özellik ile seçer sevgili olur, Sonucunda beğenmez yâri kullanır gideriz.
Sevildiğimizi bildiğimiz hâlde,
Kıymet bilmez üstüne dalga geçeriz.
Vefâ ararız ama,
Asıl vefâsızlığı kendimiz ederiz.
Öyle gariptir ki insanlık,anlatmak zor,
Yaşamak,görmek gerek böyle olanları,
Ona göre test etmeli gönlü,
Dünya sevgisiyle iyi gönle sahip olmak zor.
Gönlünü geçici dünya mallarına kaptırdınsa,
Yazık sana,yazık edersin gönlüne,
Gönüldür ki en güzele olmalı müptela,
Gönül,kötü sözlerden uzakta kalmalı.
Kim sevsin gönlüne kötü söz aktarını,
Kim dayanmış bakımsız yâra,korumuş vefâ.
Kimdir yârdan başkasını anmayan,
Dünyadan uzak,gönlünü temiz tutan.
Kayıt Tarihi : 7.4.2022 23:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!