Kalmadı dünyada lezzetim tadım
İnsanlıktan çıkmış insan yüzünden.
“Moralsiz, neşesiz adamdır” ad’ım
İnsanlıktan çıkmış insan yüzünden.
Elimden alındı emeğim, aşım
Durmadan akıyor gözümden yaşım
Ha değdi değecek toprağa başım
İnsanlıktan çıkmış insan yüzünden.
Kırıldım, üzüldüm kara yastayım
Yataklara düştüm ağır hastayım
Genç çağımda sanki seksen yaştayım
İnsanlıktan çıkmış insan yüzünden.
Kurtulamam ben bu derin yaradan
Günler, aylar, yıllar geçse aradan…
Öleceğim gençliğime doymadan
İnsanlıktan çıkmış insan yüzünden.
Kayıt Tarihi : 30.6.2014 00:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!