İnsanlık Mezarlığında Apoletli Kutsal Sa ...

Şiiri okuyup insan olmaktan utanmak içten bile değil kıyıya vuran mülteci bebekler geliyor hemen gözer önüne, çocukluktan payına düşeni alamayan,eğer hayatta kaldıysa annelerinin çileli ağıtları ardında...Bir yakarış yaradana belki biraz sitem...
Öyle işte bu adaletsiz dünyada kim hakkıyla yaşayabiliyor ki, yaşama hakkı bile olmadan..Hele çocuklara nasıl kıyılır...
Muhteşemdi..Duyarlı yüreğinize sağlık.Kaleminiz hiç susmasın değerli kardeşim...SAYGI VE SELAMLARIMLA..

Aman tanrım...! Bu nasıl güçlü bir şiir. Okusa *Nemrut, diz çöker af diler.

Kaç kez okudum. Canı gönülden tebrik ediyorum..

Keşke yaşam daha adil ... Dünya , bizlere birer armağan olan çocukları hak edebilseydi...Yazılmasaydı böylesi şiirler.

Sanırım kıyıya vuran Aylan bebeğin görüntüsünde... Ağlayan her ananın, acımasızca canını kıyılan her çocuğun vebali karşısında, biz duyarlı insanlar hep utanacağız. Hep acı çekeceğiz...


*Burası dünya bebek, cennet değil.
Alıcı kuşlar var burda, yırtıcı aç, doymaz...
Gidince söyle o meleklerine, unutma sakın!
Adresi yazarken şaşırmasınlar bir daha._____

Ben de böyle demiştim... Aylan bebek sonrasında...

Kaleminiz hep yazsın. Teşekkür ederim.

Şairin keskin kaleminde kıyıya vuran insanlığa atılan güçlü bir tokat olmuş şiir

Tebrik ve takdirlerimle Veysel bey selam olsun yüreğinize benden
.
.

Tarih : 2 Eylül 2015
Yer : Bodrum
Mahal: Deniz Kıyısı
Olay : Kıyıya vurmuş Suriyeli göçmenlerden 3 yaşındaki bir bebek
Adı : Aylan

Yaklaşık 6 yıl geçmiş. Ne de çabuk geçiyor zaman. Zaman geçiyor ama tarih mıh gibi çakılı duruyor. Hem de gözbebeklerimize ve hatta alnımızın orta yerinde. Unuttuk mu ? İnsanoğluyuz ya, evet genelde unuttuk...

Bizler unuttuk
Şair hatırlattı.

Öyle ya bin unutana bir hatırlatan...
Şiirin gücüdür bu, insanlığın kalbine pembe lekeler koyan.

Varolasın Veysel Toprak...

Beni 6 yıl öncesine götürdüğün ve Aylan Bebek nezdinde, onun gibi nice hezeyanları tekrar yaşattığın ve kıyıya vuran insanlığımı hatırlattığın için.

Ah, bir avuç "aç gözlü"nün doymazlığı değilmidir, o güneş yüzlü çocukları sürgün kabusuna "kurban" eden; oyunlarına ihanet, yarınlarının da ırzına geçen...
Ve yine onlar değil midir "çocukların ekmeği bölüşündeki sevinci" görmeye tahammül edemeyenler....
O çocukların duyulmayan sesine "ses" olan şiir bu. Gerekliydi de...
Ve ben çok teşekkür ederim verdiğiniz bu sese.
Etkili şiirinizi okumak ve yorum yapmak kolay olmadı, değerli şair. Öfke, acı ve hüzün veren "realitemizi" seçkin imgelerle betimlemişsiniz...
Duyarlı yüreğinizin sesi hiç susmasın.
Sevgi ve saygılarımla kutluyorum kaleminizi

Ey!insanoğlu karanlık diye gecenin gözünü kör mü sandın...

.Hayırlı bayramlar şiir dostu daha nice şiirlere nice kalabalık bayramlar diliyorum.ışığınız daim olsun saygılarımla.....

Farkındayım;
İsmail olup bükemedik boynumuzu
Yaktık
yanaktaki mülteci tebessümü
med cezirlere bıraktık şefkat sözcüğünü,
Yıktık
nebi'yi bekleyen mağarayı
her örümcek şimdi biraz kendine yabancı,
Kül ettik
çocukların ekmeği bölüşündeki sevinci
bundandır aç yırtıcıların öldürme isteği.......//Uzun bir şiir olmasına rağmen,şiirin sonuna kadar,konusundan kopmadan,debisi hiç azalmadan akıp gidiyor..Konu güncel olsa da anlatım tarzı,düşünce derinliği,edebi öğelerinin zenginliği şiire ap ayrı bir lezzet katmış..Bi solukta okuduğum güzel şiirinize verdiğiniz emeği kutluyorum Veysel bey..


Nice şiirlere..
Selamlar..saygılar..

Bu anlamlı şiirinizi gönülden tebrik eder saygı ve sevgilerimi sunarım

Çocukların gülüşlerini hayellerini hepsini biz insanlar yok ettik el birliği ile....
Malesef güzel bir dünya bırakamadık...
Duyarlı yüreğinize gönlünüze sağlık olsun şair. Kaleminiz her dem olsun.
Slm saygılarımı bıraktım...

Çok çok güzeldi. Tebrik ediyorum değerli kalem. Yüreğinize emeğinize sağlık.

Başarılarınız ilhamınız daim olsun.

Nicelerine inşallah.