İnsanlık Katarı Şiiri - Gürsel Cengiz

Bilirim
İnsanı aşk acısı
Birde yitirdiği canları
inletir

Yalansa
Nankör bir yılan
Suyu bile kirletir

Oysa
Sevgiyle yoğrulmuş
Kocaman bir okyanusu
Tanrı bahşetmiş bizlere
Doldur demiş bakracını

O sevgi ki dağlardan da yüce
İnsan garip
İnsan zalim
Ve yüreğindeki sevgi
Nedense cüce

Çevir kafanı göreceksin
Caddede
Kahvede
Şurada
Burada
Kanadı kırık serçe çok
O kanadı saracak
İnsan yok

Sizler bizler
Ve
Birkaç güzel insan

O sevgi denizinde bir garip
Takayız

Direniriz yıkılmadan
O mağrur yüreğimizle
Birde o tahta direğimizle

Hadi utanma
Bu bir insanlık katarı
Sende al heybeni
Düş peşimize
Sende bizleri izle

İçinde olsun
Yeter ki insanlık
İstersen sevgini bin yıl gizle…