İnsanlık Hali Şiiri - Orhan Asena

Gökyüzü eskiden de maviymiş,
Ağaçlar yeşil.
Bana ne o maviden, bu yeşilden,
Madem ki benim değil.

Dostluklar, iyilik, ve aşklar…
Ekenler, biçenler başkaları…
Ben nasıl sevebilirim nasıl?
Tadamadığım meyvalar…

Unuttum lezzetini günahların,
Dudaklarım kuru.
Sevemem başkalarının bahtına
Doğan güneşi, boşalan yağmuru.

Benim olmayınca bozuluyor neden?
Parıltısı rüyaların bile.
Ya hepsi benim olmalı, hepsi.
Yahut nafile.

Acılarım, vefalı dostlarım benim,
Kapım açık size.
Gelin. Zehir dolu kadehlerimizi kaldıralım
Şerefinize.