Herkes bir telaş içinde,
Yetiştirilecek işler var hep.
Hayatımız bir karmaşa olmuş,
Bu kadar hıza acep nedir sebep?
Kimsenin boş vakti kalmamış,
Kime sorsan çok yorgunum modunda.
İnsanoğlu bir koşuşturmadan ibaret,
Misafirlik için bile vakit yok.
Komşuluk ilişkileri yok olmuş,
Hasta ziyareti bile unutulmuş,
Eşi dostu arayıp sormak,
Büyükleri ziyaret hep eskidenmiş.
Teknoloji arttıkça bir tek şey azalıyor.
Makine, alet edavat artıyor.
İnsanoğlu parasını hep bunlara harcıyor.
Ve sonunda insanlığını kaybediyor.
Her şey aslında kendi elimizde.
Kendi elimizle yaptığımızın buyruğuna gireceğimize,
Onları insanlığın hizmetine sunmak çok mu zor.
Uyan ey insanoğlu, insanlık elden gidiyor...
Kayıt Tarihi : 20.11.2013 13:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!