İnsanlık Çıktı Şiiri - İsmail Sağır

Bir garip gelmişim fani dünyaya,
İnce uzun yolda kalmışım yaya,
Son vermek istedim kötü rüyaya,
Aradığım güneş karanlık çıktı.

Doğmuşum kupkuru kıraç bir yerde,
Dağlar oluşturmuş güneşe perde,
Ektim cins tohumu durdum siperde,
Beklediğim ürün samanlık çıktı.

Dedim oğlum oku oku da geliş,
Çalışmadan olmaz durmadan çalış,
Fakülteler bitti aradım bir iş,
Şu kara bahtıma çobanlık çıktı.

İçime düşünce aşk denilen nâr,
Sevdama şahitlik etti tüm civar,
Bir ömür yaşamak istediğim yâr,
Değil ki bir günlük bir anlık çıktı.

Sağırozan der ki kader gülmedi,
Mutlu yaşadığım bir gün olmadı,
Bunca derde rağmen ruhum ölmedi,
Deştikçe kalbimi insanlık çıktı.
……………………..İsmail SAĞIR