İnsanlık aleminde görmediğim kalmadı
Eliyle yaptığını diliyle yıkan gördüm
Vicdanlar, merhameti başına taç kılmadı
Düşene tekme vurup üstüne çıkan gördüm
Her bir canlının rızkı Hakkın teminatında
İnsanlar adil değil rızkın taksimatında
Kimi sefa sürerken varlık saltanatında
Sefalet girdabında yoksulluk çeken gördüm
Her insan çıkarını koruma hevesinde
Her vicdanın rahatı kendi bahanesinde
İnsanın süslediği şu dünya sahnesinde
Bazen kızıl goncalar, bazen kızıl kan gördüm
Şu dünya en olmadık şeylere sahne oldu
Bazen mutluluklarla bazen kederle doldu
Sefası vardı ama cefası daha boldu
Çektiği ızdırapla canından bıkan gördüm
Aklını hırslarının emrinde yola salıp
Kan bürümüş gözlerle kızıl renklere dalıp
Öfkesinden herkesin canını bir bir alıp
Sonunda son kurşunu kendine sıkan gördüm
İnsanlığın konumu Melek - Şeytan arası
Nuru tercih etmezse sonu zifir karası
Yoldan çıkmış insanlık hidayet fukarası
Yürüdüğü yollara şüpheyle bakan gördüm
Haddimizi bilerek sınırda durmak varken
Gönlümüzü sevginin yoluna vurmak varken
Her iki cihana da cenneti kurmak varken
Kendini cayır cayır cehennemde yakan gördüm
24 Mayıs 2024 Emin Yıldız
Kayıt Tarihi : 27.5.2024 12:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!