Kaybedilmiş ruhların sahip olduğu bir bedendeyim.
Karmaşık duygular, yıkılması zor duvarlara dönüşmüş ve sarmış etrafımı.
Çıkmaz sokak dedikleri bu olsa gerek.
Tüm benliğimi bu sokağa hapsetmiş gibiyim.
Her evin kapısı, koca bir zindan durağı.
Gökyüzü karanlık, kapkaranlık kesilmiş insanlığa.
Her yerde şehir dolusu sessizlik,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Sanki dünya yeniden yaratılmış ilk insanını bekliyor... En çok beğendiğim mısra buydu. Tebrikler, güzel bir şiir dökülmüş kaleminizden.
Beğeniyle okudum
Ne giyse yakışır güzele
ama göz yaşı yakışmaz
Güzeli ağlatmak da
insanlığa yakışmaz!
Doğruya doğru duyarlı yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta